ام بی ای نیوز: طول تاریخ، زن‌ها با مسئله‌ای بیولوژیک روبه‌رو بوده‌اند؛ دیر یا زود موهای‌شان به رنگ خاکستری تغییر شکل می‌داده است.
به این ترتیب حدود ۵۰٪ زنان، هنگام رسیدن به ۵۰ سالگی ۵۰٪ موهایشان خاکستری خواهد بود. مردها هم با پدیده‌ی موهای خاکستری روبه‌رو می‌شوند، اما آن‌ها نگرانی‌های مهم‌تری مثل از دست دادن موهای سر را دارند. 
تغییرات بیولوژیکی و فشارهای جامعه باعث شده است که آگهی‌های رنگ مو نقش مهمی در زندگی‌های ما ایفا کند. در این آگهی‌ها که سال‌هاست ما را احاطه کرده‌اند، فرآیند رنگ کردن مو، همان است که بود اما رویکرد به آن تغییر کرده است و این مسئله انگار تابع تغییرات نسل‌هاست. زمانی بود که زن‌ها رنگ کردن موهایشان را پنهان می‌کردند، خیلی‌ها هم درباره‌اش دروغ می‌گفتند. اما امروز این مسئله برای بیش‌تر مردم بی‌اهمیت است و فقط دل‌شان می‌خواهد زیباتر به نظر برسند و این که به هم در مورد رنگ موهایشان توضیح بدهند موردی عادی است. 

در سال ۱۹۵۶ برند Clairol با مشکلی روبه‌رو بود. رنگ موی Miss Clairol برند، توانسته بود از یک سو رنگی طبیعی به موهای مشتریانش بدهد و از سوی دیگر زن‌ها می‌توانستند در خانه موهایشان را رنگ کنند. اما آن موقع همان زمانی بود که زن‌ها نمی‌خواستند به کسی بگویند موهایشان را رنگ کرده‌اند. کپی‌رایتر آژانسی که مسئول تبلیغات این برند بود، زنی بود به اسم پولی‌کاف. او دریافت که باید به مخاطبان این پیام را منتقل کند که رنگ آن قوطی‌های کوچک، به قدری طبیعی است که کسی حتی حدس هم نمی‌زند که آن‌ها موهایشان را رنگ کرده‌اند. شعار «موهایش را رنگ کرده… یا نکرده؟» به خوبی این کار را انجام داد. به عبارت دیگر برند براساس خواسته‌ی آن موقع مردم، به مشتریان اطمینان می‌داد که کسی به رازشان پی نخواهد برد. 

مترجم: نازنين کي نژاد
www.adweek.com